E moj "Igrač" što više pišeš više se blamiraš. Idemo i završiti sa tim.
Započeo si ovu priču apsolutno nepotrebno i bez ikakve veze sa prethodnom što očito mnogo govori o njenoj namjeri. Započeo si je nazivajući netačnim upotrijebljeni pojam a onda nastavio nerazumijevanjem postavljene jednačine. Formule Fourierovog zakona vođenja toplote. O njoj bi pričao a ne razumiješ je kao što ne razumiješ ni zašto je uopšte postavljena. Griješiš kod mnogočega. Griješiš čak i kod fokusa na najvažniji moment u ovoj priči. Nije to količina toplote koja prođe kroz cijelo dno kazana a nije bitan u ovoj priči ni koeficijent toplotne provodljivosti nekog specifičnog metala poput bakra nego temperatura u jednoj tački. Tački u kojoj se dešava mikroprogorjevanje kljuka. Isuviše jednodimenzionalno i površno gledaš na problem, pa i na sam pojam provođenja toplote. Sa tobom moram po tačkama inače to ode tamo gdje nema nikakve veze sa temom, a možda ovako nešto i naučiš.
1. Toplota se bakarnom pločom kao i inače metalima, tijelima, širi kondukcijom. Kondukcija je vođenje ili provođenje toplote. Kondukcija je po definiciji spontani prenos toplotne energije kroz materijal iz područja više temperature u područje niže temperature, i
kondukcija ili provođenje toplote djeluje u svrhu izjednačavanja temperaturnih razlika. Obrati pažnju na ovaj boldani dio jer to je taj najvažniji moment u priči na koju si navalio ko bijesan pas bez zuba. Priči pod slijedećom tačkom.
2. Pojam provođenja toplote nije upotrebljiv samo i isključivo kod formule, u njenoj teoriji, nego i u realnom stanju stvari pa je i kod mene upotrijebljen u konkretnoj priči o debljoj i tanjoj bakarnoj ploči na dnu kazana i njenom uticaju na visoku temperaturu u jednoj tački te ploče. Onoj koja ne može ili može izazvati mikrokrprogorijevanje kljuka koje bi onda ostavilo izrazito negativan aromatski trag na rakiji.
3. Jednačina je postavljena samo iz jednog jedinog razloga, da ukaže na činjenicu postojanja direktne veze i direktne zavisnost između poprečnog presjeka metalnog štapa i količine provedene toplote. Što je štap ili šipka deblja veće je provođenje toplote. Da li to bila jedna šipka ili više spojenih livenih tako da grade ploču dna kazana svejedno je za aspekt ove priče.
4. Kad nešto poput našeg debljeg dna kazana posjeduje mogućnost većeg vođenja toplote onda se to itekako i uvijek naziva većim ili boljim vodičem ili provodnikom toplote. Između provodnika toplote i provodnika električne energije se slobodno može postaviti znak jednakosti jer što dobro provodi jedno provodit će i drugo. Pa je isto tako opštepoznato da je deblji kabal za struju bolji provodnik električne energije.
5. Jednačina nimalo ne boluje od toga da bude sveobuhvatna, kakao to i inače u analitičkoj teoriji biva, nego govori o stanju stvari u nekim idealnim i nepostojećim uslovima. Ova govori isključivo o vođenju toplote kroz metalnu šipku sa jednog njenog kraja na drugi, i to u situaciji njene idealne izolovanosti.
6. Dakle idealno i nepostojeće stanje i uopšte ne razmatra širenje toplote na sve strane što je jedino moguće i realno stanje stvari. Na način kako bi to u jednoj svojoj dimenziji mogle pokazivati kazaljke na satu tokom vremena. Ne prikazuje ni prenos toplote u kontaktu sa drugim tijelima, i ne uzima u razmatranje prenos toplote u prostor ili na medij, tečnost koja koja bi je mogla dodirivati. Prikazuje samo kretanje toplote sa jednog kraja šipke na njen drugi hladniji kraj. Kretanje po osi „X“ sa druge slike. I to na opisan način u formuli i na prvoj slici.
7. Nije za ovu priču uopšte bitno da li će ta šipka štap, ili zbir šipki koje čine bakarno dno zagrijavano sa bočne, donje strane, ili po sredini ako se radi o dostatnom izvoru energije dovoljno visoke temperature da napravi vruču tačku na njegovoj povrišini. Dnu kazana izloženom kljuku. Kao što to uostalom nije bitno ni za spajanje kod kablova za struju. Skini izolaciju, spoji na sredini kabla pa je dodirni bilo gdje, vidjet ćeš i sam.
8. Da, bitna je temperatura a ne raspored toplote po površini dna kod zagrijavanja pregrijanom parom. Nije u konkretnom slučaju raspored uopšte presudan nego temperatura pare koja ne prelazi 115-120 stepeni. Kako god ta para bila raspoređena ona ne može napraviti vruču tačku na dnu kazana jer je njena temperatura nedovoljna za tako nešto. Deset puta je niša od temperature vrhova plamena kod plinskog plamenika. Tamo je ona cca. 1.100 stepeni.
9. Kod formule su bitne u njenoj specifičnoj situaciji samo dvije prostorne veličine. Dužina šipke i površina poprečnog presjeka. Zato što ona u sebi podrazumijeva situaciju u kojoj njen opisani presjek „A“ uvijek ima jednaku temperaturu u svakoj svojoj tački. Da je to kojim slučaju četvrtasta šipka uopšte ne bi bilo bitno kolika je njena širina i visina, ako joj to ne mijenja površinu poprečnog presjeka „A“.
10. U normalnim u slovima tako nešto ne postoji jer je se toplota u njoj širi ili provodi na sve strane.
11. U analitičkoj teoriji se isto takvo stvarno i neupitno vođenje toplote na sve strane prikazuje kao trodimenzionalno, a ova data jednačina prikazuje isključivo jednodimenzionalno širenje toplote. Vođenje toplote po osi „X“. Poprečni presjek ili pravougaonik ako ona nije okrugla nego četvrtasta je druga prostorna veličina.
12. Kod ovog poprečnog presjeka „A“ sa prve slike temperatura je potpuno ista po cijelom njenom presjeku jer je šipka idealno izolovana. Kod nje ništa ne može zagorjeti. Kod nje nema iskakanja temperature i stvaranja vruče tačke za progorijevanje kljuka. Sve tačke na plohi „A“ imaju istu temperaturu.
13. Vođenje toplote se kod metala dešava zbog prisustva slobodnih elektrona i toplotom izazvanog energetskog titranja atoma i kristalne rešetke u čijem se sastavu nalaze.
14. Bitno je da taj atom u bakarnoj ploči dobije toplotnu energiju i prenosit će je na sve strane podjednako. Toplota će se širiti ne onako kako bi je neko glumeći boga želio usmjeriti u jednom jedinom pravcu, nego po prirodnom svojstvu materijala i vođenja toplote kroz njega. U koncentičnim krugovima poput valova na vodi u koju ubacimo kamen i to trodimenzionalno.
Plamičak na plinskom plameniku je naš kamen. Širenje po debljoj bakarnoj ploči su naši koncentrični krugovi. S tim da se oni rasprostiru ne samo po osi "Y" nego istovremeno po osi „X“ i „Z“, i tako odvode značajan dio toplote pa utiče na činjenicu da će tačka na pravcu „Y“ time imati niži dotok, ne ukupne Q toplote nego one u jednoj tački u jedinici vremena, a time i nižu temperaturu te tačke.
15. Za ovu priču je potpuno svejedno koliko je Q, količina toplote koja prođe kroz dno kazana, jer će ona u destilaciji biti praktično nepromjenjiva bez obzira da li se dešavalo progorijevanje u kazanu ili ne. Da li se dešavalo stvaranje vruče tačke na bakarnom dnu ili ne. Da bi se obavila destilacija neke poznate smjese ili da bi ishlapila ista količina vode uvijek je potrebna ista količina toplotne energije. U sličnim okolnostima i bez prevelikog rasipanja energenta. Što bi onda značilo da njome ništa u ovoj problematici vruče tačke ne možemo objasniti. To je totalno periferna stvar u ovoj problematici. Ona je bitna za formulu jer onda oni koji se sa takvom formulom sureću prvi put imaju priliku da nešto i razumiju od kondukcije. Da nauče njenu abecedu.
16. O koeficijentu toplotne provodljivosti je u ovom svemu isto tako besmisleno pričati jer ne pričamo o različitim metalima nego isključivo o bakru. Mogli bi normalno i neki drugi materijal uvesti u priču pa ću evo uvesti inox. Opet i sa njim imamo isto bez obzira na znatno niži koeficijent toplotne provodljivosti i niži Q. Opet imamo progorijevanje na kljuku, i opet je razlog kao i kod tanjeg bakra, slabija provodljivot toplote nekog materijala koji čini dno kazana.
17. Neosporno da količina prenesene toplote u jedinici vremena, odnosno njena brzina prijenosa zavisi od debljine stjenke. Što je ona deblja manji je i sporiji prenos, ali pogrešno bi bilo zbog toga birati inox zato što i on ima manji Q kao i deblji bakar. Isto kao kod koeficijenta vodljivosti što je on manji, manji je i Q, pa opet nećemo zbog toga izabrati inox jer tek tad imamo još veći problem na istoj debljini materijala. Onda još dodatno ima manju provodljivot toplote.
18. Problem koji inače i domaćice u kuhinji znaju riješiti. Baš ih briga za Q i manji koeficijenta vodljivosti inoxa, koji će i sto tako dati manji Q ali i veće progorjevanje hrane. One ga uspješno rješavaju debelim dnom zbog njegove veće vodljivosti. Nema više takvog nivoa zagaranja na posuđu od njega kao kada je dno tanko. Za razliku od domaćica tvoje gledište kod problema vruče tačke i zagaranja je totalno pogrešno. Zato što je to površno i jednodimenzionalno gledanje na kondukciju ili provođenje toplote.
19. Prednost bakra kao materijala od kog se prave kazani je uvijek iskazana kao prednost zbog svoje katalitičke sposobnosti na jednoj strani. Na drugoj kao prednost boljeg provođenja toplote. Jel to možda i nakon ove priče pogrešno?
Dakle kada je toplota u pitanju, zbog kondukcije ili boljeg provođenja toplote treba birati bakar a ne inox i pored njegovog manjeg Q jer je bakar bolji provodnik toplote. Inox je znatno lošiji pa će time imati veću mogućnost stvaranja vruče tačke. Mjesta sa visokom temperaturom na dnu kazana. Izazvat će mikroprogorjevanje jer mu kao ploči određene debljine nedostaje dovoljan nivo one jedine moguće i prirodne trodimenzionalne provodljivosti toplote. Kako bi je pored ostalih pravaca provodilo i na što širi prostor kljuku izloženog dna kazana, na kome će temperatura u svakoj njegovoj tački onda biti niža.
20. Dakle kada je toplota u pitanju zbog kondukcije ili boljeg provođenja toplote treba birati deblji bakar bakar a ne tanji i pored istog koeficijenta vodljivosti bakra kao materijala jer je deblji bakar bolji provodnik toplote. Tanji je znatno lošiji pa će time imati veću mogućnost stvaranja vruče tačke. Mjesta sa visokom temperaturom na dnu kazana. Izazvat će mikro progorijevanje jer mu kao ploči određene debljine nedostaje dovoljan nivo one jedine moguće i prirodne trodimenzionalne provodljivosti toplote. Kako bi je pored ostalih pravaca provodila i na što širi prostor kljuku izloženog dna kazana, na kome će temperatura u nekoj kritičnoj tački onda biti niža. Nikakvo čudo ni progorijevanje na dnu od 8 mm i pored stalno uključene mješalice ako je plamenik postavljen suviše blizu.
Bez obzira na Q, ukupnu toplotu koja prođe kroz dno kazana, i bez obzira na bitno različit koeficijent toplotne provodljivosti kod različitih materijala, i bez obzira na isti koeficijent toplotne provodljivosti kod istog materijala različite debljine, bitna je jedino veća debljima bakra. Sve to jer: „Kondukcija je po definiciji spontani prenos toplotne energije kroz materijal iz područja više temperature u područje niže temperature, i ona djeluje u svrhu izjednačavanja temperaturnih razlika.“
Definicija je normalno trodimenzionalna. Onako kako je jedino moguće i onako kako to nauka zna da jeste. Druga je stvar kada se sve to treba uprostiti i eliminisati sve druge faktore uticaja da bi zakonitost jednodimenzionalne pojave uopšte imala priliku govoriti na vidljiv način ono što i treba da govori. Normalno da je to onda i unaprijed rečeno kod formule samo treba znati čitati i razumjeti je. Nakon toga je i koristiti u analizi uzimajući u obzir njena ograničenja. Idealno izolovane sredine u kojoj se toplota vodi samo u jednom pravcu pod idealnim i nepostojećim uslovima.
Pa slijedi ono neupitno o čemu nismo ni trebali pričati. Deblje dno bakarnog kazana je bolji provodnik toplote. Jedino sveobuhvatno, ispravno i tačno obrazloženje da je bolje provođenje toplote nekog debljeg materijala u njegovom jedino mogućem trodimezionalnom vođenju ključni moment i ključni razlog izbjegavanja stvaranja područja vruče tačke.